عزيزم. مگر مي شود بانوي باران خاک خورده ننويسد و نمويد درد عشق را... تو بگو کلمه ها خودشان مي بارند. تو بنويس قلم سر مي خورد. شک نکن. از گوشه اي شروع کن. من هم بارها لال شده ام و متوسل شده ام به دردهايم و آهسته آهسته راه افتاده ام پا به پاي دلتنگي هايم... بنويس نازنين. بنويس. چقدر دلتنگت بودم. چه خوب که آمدي. نوشتي خبر باز ده.